Wydawca treści
Lasy regionu
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Północna część zasięgu administracyjnego olsztyńskiej dyrekcji jest bardziej urozmaicona. Z powodu większej ilości opadów i żyźniejszych gleb, głównie pochodzenia polodowcowego, występują tu drzewostany liściaste i mieszane.
Część środkowa charakteryzuje się nieco słabszymi siedliskami, które powstały na terenach moren czołowych oraz z materiałów międzymorenowych. W tej części dominują siedliska borowe świeże. Jednak w pasie od Miłomłyna do Strzałowa znajdują się największe kompleksy leśne Lasów Taborskich, Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej i Puszczy Piskiej ( w części administrowanej przez RDLP w Olsztynie ) oraz najbardziej urokliwe krajobrazowo tereny leśne przeplatane licznymi jeziorami.
Najbardziej na południe wysuniętą część RDLP Olsztyn charakteryzują siedliska i zbiorowiska roślinne typowe dla terenów będących niegdyś rozlewiskami wód polodowcowych. Fakt ten decyduje dziś o składzie gatunkowym drzewostanów, gdzie niepodzielnie panuje sosna oraz brzoza - gatunki najmniej wymagające co do żyzności gleby.
KLIMAT
Duże zróżnicowanie drzewostanów wynika również z tego, że na obszarze RDLP klimat kontynentalny ściera się z klimatem atlantyckim i dlatego też znajdziemy tutaj fragmenty drzewostanów typowych dla obszarów borealnych jak i drzewostany charakterystyczne dla terenu Pomorza.
Cechy klimatu na terenie RDLP w Olsztynie:
ilość opadów rocznych 500 mm - 634 mm
średnia temperatura 7,0 - 7,7 oC
okres wegetacji wynosi od 190 dni do 200 dni.
GLEBY I SIEDLISKA
Pod względem gatunku panującego w drzewostanach, lasy olsztyńskie można podzielić na trzy rejony. Największy z nich, obejmujący Kurpie oraz południowe części Warmii, Mazur, to rejon z drzewostanami sosnowymi. W części północnej przeważają dąb i świerk pospolity. W zachodniej części występuje buk. W ujęciu statystycznym gatunkiem dominującym w olsztyńskich lasach jest sosna. Pozostałe gatunki zajmują: Brz - 10%, Db, Kl, Wz, Js - 8%, Ol, Św - po 6%, Bk - 4%.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Nadleśnictwo Przasnysz to jedno z 32 nadleśnictw Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie.
Położone jest w północnej części województwa mazowieckiego, na terenie trzech powiatów: przasnyskiego, mławskiego i ciechanowskiego. Zgodnie z regionalizacją przyrodniczo-leśną obszar Nadleśnictwa znajduje się w IV Krainie Mazowiecko-Podlaskiej w Dzielnicy 1 Północno-Mazowieckiej.
Nadleśnictwo Przasnysz od 2012 r. jest jednoobrębowe (obręb leśny Przasnysz). Gospodarka leśna prowadzona jest na podstawie aktualnego Planu Urządzenia Lasu na lata 2022-2031.
W skład Nadleśnictwa wchodzi 13 leśnictw:
1. Jarzynny Kierz
2. Lipowiec
3. Duczymin
4. Grabowo
5. Dzierzgowo
6. Grudusk
7. Rycice
8. Jednorożec
9. Lipa
10. Przejmy
11. Krzynowłoga Mała
12. Przasnysz
13. Szkółka Karwacz
Ogólna charakterystyka:
Grunty własności Skarbu Państwa - 16 550,29 ha
Lasy stanowią – 16 339,61 ha, tj. niemal 99%
Lasy niepaństwowe - 12 565,81 ha
Lesistość ok. 29%
276 kompleksów leśnych, w tym dwa główne kompleksy leśne stanowią 61% powierzchni
Średni wiek drzewostanów - 59 lat
Rzeźba terenu:
Obszar Nadleśnictwa Przasnysz charakteryzuje się występowaniem rzeźby młodo glacjalnej ukształtowanej w czasie zlodowacenia środkowopolskiego. Decydujący wpływ na morfologię terenu Nadleśnictwa miała faza północnomazowiecka tego zlodowacenia. W późniejszych okresach na utwory glacjalne nałożone zostały formy fluwialne ostatniego interglacjału. Całość ulegała przekształceniom w wyniku procesów postglacjalnych – denudacji, akumulacji eolicznej oraz erozji i akumulacji holoceńskiej. Występujące obecnie na obszarze Nadleśnictwa Przasnysz formy fizjograficzne stanowią: moreny (moreny czołowe – Góry Dębowe, Morena Rzęgnowska, morena Zbrochowska, morena Krzynowłogi, moreny pierścieniowe – występujące na terenie Leśnictwa Rycice) sandry, ozy, wzgórza ozowe na południowym zachodzie od Chorzel, kemy (plateau kemowe położone na północ od Przasnysza) oraz liczne formy holoceńskie.
Procentowy udział typów siedliskowych lasu: