Rozległe obszary leśne położone od niepamiętnych czasów w łuku rzeki Orzyc nazywano Puszczą Mazuch.

Lasy obecnego Nadleśnictwa Przasnysz do okresu rozbiorów Polski stanowiły dobra królewskie. Ich użytkowanie miało charakter plądrowniczy. Duże obszary lasów uległy dewastacji lub całkowitemu wylesieniu.
W latach 1795-1807 lasy królewskie znalazły się pod zaborem pruskim. Gospodarowanie w tym okresie nie jest dostatecznie poznane.
Historia związana z powstaniem Nadleśnictwa Przasnysz przypada na okres napoleoński. Dnia 14 stycznia 1807 roku cesarz Napoleon ustanowił Komisję Rządową. Komisja ta w dniu 9 kwietnia 1807 roku uchwaliła przepisy o organizacji administracji publicznej w departamentach. Określono w niej administrowanie dóbr, lasów, domów itd. Podział na Nadleśnictwa w departamencie płockim był następujący: 1. Brok, 2. Brańszczyk, 3. Ostrołęka, 4. Ciekocin, 5. Przasnysz, 6. Pułtusk, 7. Rypin, 8. Wyszków, 9. Zakroczym. Wynika z tego, że Nadleśnictwo Przasnysz w roku 2007 obchodziło okrągłą – 200 rocznicę powstania.
Po utworzeniu Królestwa Polskiego w roku 1815 większość lasów obecnego Nadleśnictwa Przasnysz stanowiła tzw. „lasy rządowe". Lasy te weszły w skład „Leśnictwa Przasnysz" z siedzibą w Przejmach i podlegały zarządowi Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu poprzez Oddział Lasów w Wydziale Dóbr i Lasów Rządowych. W roku 1854 Leśnictwo Przasnysz podzielono na straże: Straż Lipa (4800 ha – ok. 65% obecnego Obrębu Przejmy) i Jarzynny Kierz (ok. 40% obecnego Obrębu Janowo). Straże podzielone były na obręby (odpowiednik obecnych leśnictw).
W obrębach prowadzono gospodarstwo „wysokopienne sosnowe" przy odnowieniach naturalnych do 1890 roku (stosowano wyłącznie rębnie przerębowe) i sztucznych po 1891 roku przy kolei rębu 120 lat.